Ο Αχιλλέας έφυγε –Νυν άρκιον ή απολέσθαι

 

                             «Προσκεκολλημένος δια βίου στα συμβεβηκότα

                                      της σαρκός και της ψυχής,

                                                            στα δόκανα παγιδευμένος του καιρού,

                                                            ανίκανος να εξακριβώσω το λόγο των πραγμάτων…»

                                          Τ. Γαλάτης -Έξω από τον κόσμο

                                                            «Where is life we have lost in living?;»

                                                             Τ.S.Eliot -The Rock

                                                                                                     

                                                 

Είναι μια εύχαρις παρέα απ’ τα παλιά –τουτέστιν μια παλιοπαρέα,

όλοι πια μεσήλικες και σπουδαιοφανείς·

ξοδεύονται συχνά σε εφήμερες βασιλείες χρονοτριβείων,

μόνιμοι θαμώνες υπογείων χαμαιτυπείων του νου

   -μες σ’ ευτελή κραιπάλη διάγουν ποταπώς-

πίνοντας και φλυαρώντας αμετροεπώς

στα καπηλειά του Βάρναλη.

Κι όταν χαράματα επιστρέφουν, τα βήματα χάνοντας τρεκλίζοντας,

στέκονται για λίγο λήθης και συμβιβασμού γωνία,

χάνοντας αμαχητί συνήθως κάτι πιο πολύ…

      αμαχητί·

      αιδώς, αιδώς Αργείοι!